Dev fabrikada işçinin yakarışı yürekleri dağladı!

Şirketlerin kâr açıklamaları bir bir açıklanırken Anadolu Isuzu, yılın ilk altı ayında 1.4 milyar lira brüt kâr elde ederken, patron işçi başına ayda net 154 bin lira kazandı.  Gebze Çayırova’da bulunan ve Birleşik Metal-İş İstanbul 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu fabrikada 613 işçi çalışıyor. MESS grup sözleşmesi kapsamında olan fabrikada, 10 yıllık işçi de işe yeni giren işçi de yan haklarla beraber ortalama 15 bin lira ücret alıyor. Fabrika tek vardiya çalışıyor ancak fazla mesai ise hiç eksik olmuyor. 

FINDIK NASIL ALALIM?

Evrensel Gazetesi'ne konuşa ismi Murat olduğu öğrenilen fabrika işçisi, “İşçiyi düşünen yok, işçiyi düşünen işçiye bu ücreti vermez” diyor ve devam ediyor: “Vallahi hayat, yaşamak bizim için çok zor. Dönüp sormuyorlar bize ‘Nasıl yaşıyorsunuz’ diye. Sormazlar. Çünkü kendi cepleri dolu. Bak, geçen çocuğa okuldan beslenme listesi çıkarmışlar. Listeye badem, ceviz yazmışlar. Sanki ben servet alıyorum. Geçen fındık getirin demiş hocası, dedim yok fındık falan, fındık nasıl alalım, koymadık.

TAŞ OLAYIM DA YERİNE DİBİNE GİREYİM

"Benim çocuğum balık çok seviyor, istedi. ‘Servisten para yatınca sana söz alacağım’ dedim. Hanıma para verdim, hamsinin kilosu 100 lira olmuş. Geçen sene 25 liraydı hamsi. Her şeye üç dört katı zam geliyor, işçiye ucuyla zam veriyorlar. Biz böyle yaşarken, kim zengin oldu? Koç zengin oldu, Isuzu’nun patronu zengin oldu. Artık açlıktan ağlıyoruz. Benim para biriktirmeye başlamam için bir sene böyle çalışmam lazım ki en azından düze çıkayım. Neden ben çocuğum bir şey istediğinde sürekli çocuklarımı oyalamak zorunda kalıyorum? İnsan ‘Taş olayım da yerin dibine gireyim’ diyor o zaman. İnsanın zoruna gidiyor, çok zoruna gidiyor…” açıklamasında bulundu." 

BU TEMPOYA CAN DAYANMIYOR
"Günün 15 saatten fazlasını çalışarak geçiren Murat, borçlar, kira, çocukların eğitim ihtiyaçları derken ayı zor bitiriyor: “Benim kiram 6 bin 500 lira. Çocuk anaokulunda, devlet okulu ama sanki özele gönderiyoruz. 3 bin lira kitap parası istediler benden. Küçüğü hep okula gitmek için ağlıyor, kreşe gitmek istiyor. Kreşe yazdıralım dedik, 10 bin lira istiyorlar kreşe, gönderemedik. Bazen çok yoruluyorum, bünyem dayanmıyor, tam gün çıkamıyorum servise. Tam gün çıksam 45 bin lira alacağım, ama gücüm artık yetmediği için haliyle elime daha az geçiyor. Can dayanmıyor çünkü buna. Hanım gitme diyor, ama gitmeyince de olmuyor. Mesela geçen hafta ful çıktım servise, o yüzden bugün çıkmayacağım, çocuklarla vakit geçireceğim. 12 bin lira aylık borcumuz sadece, dönem dönem işsiz kalmıştım, o borçlar... Bir de ne yiyecek bu çocuklar? Aylık mutfağım 5 bin lira. Sadece faturalar 2 bin lira tutuyor. O da yaz günü. Fabrikadan aldığım ücreti çoktan geçti bak. Bu ek işim olmasa ben geçinemem." (Evrensel)