İMAN VE AKSİYON

Gazze’nin yetimlerinden oluşan ordusu bize yeniden özlediğimiz ruhu hatırlattı.

Son iki yüz yıldır batılılaşma adı altında ruhumuzu erittiler.

Türkler, madde ve ruh dünyasında yıkıma uğradı.

Aksiyondan uzaklaştık. Şahsiyetimiz yok oldu.

Hareket halinde olmadığımız için yapılanları izleyen ve taklit eden sürüler haline dönüştük.

Toplumun şahsiyeti eriyince kimse birbirine güvenmez oldu. Nefs ön plana çıktı. Ahlak çöktü ve hayat anlamsızlaştı.

Menfaatler, çarkları bir süre döndürmeye yetse de, ruh alanındaki deprem o çarkların durmasına neden oldu.

Bu ruh enkazının içinde dolaşmaya devam ederken, çocuk katillerinden oluşan Siyonist ordusu Gazze’yi enkaza çevirdi.

Lakin Gazze enkazının içinden çıkan bir ruh tüm dünyayı etkisi altına almayı başardı.

Savaş başlamadan önce aylık okuma grubumuzla beraber Necip Fazıl üstadın “İman ve Aksiyon” adlı eserini okumuş ve tahlil etmiştik. Bendeniz de bazı pasajların altını kırmızı kalemle çizmiştim.

Tevafuk oldu. Bu notları paylaşmanın tam zamanı.

***

İslâm ve Aksiyon

Bir Müslüman kelime-i şehadet getirdikten sonra yapacağı birkaç ibadet ile görevini tamamladığını düşünemez hatta böyle bir iman iddiasından utanmak gerekir.

Tevbe Suresi, 38. Ayet: “Ey müminler, size ne oldu ki Allah yolunda elbirliğiyle savaşın denilince ağırlaşıp yere mıhlandınız?” Bu ayet de aksiyonu anlamayanlar ve hayatında tatbik etmeyenler için bir uyarıdır.

Rabbimizin kullarının içinde en güçlü aksiyoncular elbette peygamberleridir.

Peygamberler peygamberi, kâinatın efendisi, Allah’ın en sevgili kulu ve resulü... Allah Teâlâ O’na hitaben, “Ey örtülere bürünen nebi, kalk ve insanlara emirlerimi bildir!” dedikten sonra ayağa kalktı ve vefatına kadar amel etmekten geri durmadı. “

Bu arada bir parantez açıp İslâm’da cihad mevzuundan bahsetmek isteriz. Gayrimüslimlerin İslâm’ı karalamak için cihad emirlerini yanlış yorumlamaları çok meşhurdur. Özellikle Hristiyanların yanlış telkinleriyle insanlar, İslâm’ın merhametsiz bir kılıç dini olduğunu düşünüyorlar. Gerçek şudur ki İslâm’ın elindeki kılıç, ameliyathanedeki doktorun elindeki neşter hükmündedir. Hasta çocuğunu ameliyat ettirmeyerek ona iyilik ettiğini zanneden anne mi daha merhametlidir yoksa onu ameliyat edip iyileştirmek isteyen doktor mu? İslâm’ın kılıcı da ucunda şifa taşır ve İslâm ile insanın arasındaki engelleri kaldırmak için cihad meydanına çıkar.

Ayrıca yine bilinir ki kişinin kendi nefsiyle cihadı her şeyden mühimdir. Hatta Peygamberimiz savaştan dönerken ordusuna, “Şimdi küçük cihaddan, büyük cihada gidiyoruz.” demek suretiyle insanın kendisiyle olan savaşını daha müşkül görmüştür.

Dünyadan Aksiyon Örnekleri  

Buraya kadar anlattıklarımız aksiyonun öz hakikatiydi yani iman ile yoğrulmuş hâliydi. Şimdi ise sadece aklı önceleyen aksiyonun örneklerini görmeye çalışalım ve dünyada meşhur olan isimlerden bahsedelim.

Eski Yunan tarihi aksiyon örnekleriyle doludur. Bâtıl da olsa büyük bir medeniyet kurmuş; bilim, felsefe, edebiyat ve siyasette yüksek mertebelere çıkmışlardır. Bu alanlarda özgün eserler vermeleri onların aksiyonlarını sağlamlaştırmıştır. Çünkü taklit ile aksiyon asla bir arada bulunamaz. Aksiyon adamı, şahsiyet sahibi ve özgün olmak zorundadır.  

Roma medeniyetinden de bahsetmeliyiz çünkü bu medeniyet, imparatorluk nizamını oluşturmuş, bütün âlemi Roma’nın çizilmiş yolları hâline getirmiştir. “Tüm yollar Roma’ya çıkar; çünkü tüm yollar Roma’dan çizilir.” deyimi bu anlamda önemlidir. Sezar, Roma’nın baş aksiyon adamıdır ve şöyle der: “Çizmemde bir çivi eksik olsa Roma medeniyetinin bütünü yerinde değil demektir”

Napolyon’dan bahsetmemek olmaz. O sadece büyük bir asker değildir; dehadır ve halen yürürlükte olan birçok askeri kaideyi belirlemiştir. Yanında birkaç güvenilir askeriyle Fransa’ya gitmiş ve daha önce indirildiği tahta yeniden oturmuştur. Yine kendisini teslim almaya gelen bir asker grubunun karşısına tek başına çıkmış ve “Ben sizin imparatorunuzum ya beni öldürün ya da işte göğsüm, beni vurun.” diyerek göğsünü açıp beklemiştir. Nihayetinde askerler ona katılmış ve dünya tarihindeki en garip hadiselerden biri böyle yaşanmıştır. Aksiyon adamında olması gereken cesaret, kararlılık ve gözü karalık kendisinde mevcuttu fakat her şuursuz aksiyon gibi o da sönmeye mecburdu.

Şimdi de baştan aşağı düşmanımız olan aksiyonculardan bahsetmek istiyorum. Marks ve Engels Komünizmin fikir anlamında kilit kişileri iken Lenin, o fikri pratiğe döken isimdi. Bâtıl davalarında öyle ileri gitmişlerdi ki işte o adamdan ders alınması gereken bir söz: Bir toplantıda üyelerden biri kendisine, “Bu bizim hususi hayatımız, karışamazsınız.” der. Lenin de “Bir komünistin hususi hayatı yoktur; o her an davasının adamıdır!” diyerek karşılık verir. İşte Lenin’in idealistliğinin en muhterem örneği, bu konuşmasıdır.

Bu anlayış, komünistlerin değil Müslümanların olmalıydı. Asıl, Müslümanın özel hayatı olmaz, o her an davasının menfaatini düşünen bir aksiyon adamı olmalıdır.

İki türlü aksiyon yolu vardır: Birisi cemiyet hâlinde olup dışarıya doğru ilerler, diğeri de bireysel olup içeriye doğru gelişir. Bireysel olan büyük aksiyon yani büyük cihaddır, nefis mücadelesidir ve onun kaideleri tasavvufta bellidir.

Dışarıya doğru olan aksiyon yani küçük cihadı da asla küçük görmemek ve her daim onun için çalışmak gerekir. Dinimizde geçmişe ibret, geleceğe ise gerçekleşmemiş bir hayal nazarıyla bakılır. Aslolan yaşanan andır ve o anı en iyi şekilde değerlendirmek icap eder. O hâlde aksiyonun vakti, saati yoktur ve mümin her zaman vazifelidir, her daim aksiyon hâlindedir. 

***

Kitapta verilen mesajları uygulayan yetim yiğitler ordusuna selam olsun.

Ya Rab, bize kaybettiğimiz şahsiyeti tekrar lütfeyle.

Parçalanan bebeklerin intikamını almadan canımızı alma. Âmin